Με την τέχνη του ψηφιδωτού οργανώνει εικαστικές επιφάνειες που μοιάζουν με ζωγραφική αφαίρεσης. Μ’ ένα μαγικό τρόπο κατορθώνει σχεδόν να εκμηδενίζει τον όποιο όγκο προς όφελος του χώρου και του βάθους. Γι’ αυτό άλλωστε τα ψηφιδωτά της μοιάζουν με ζωγραφικές συνθέσεις. Στα σχέδια της, άλλα μικρά κι άλλα μεγάλα, οι αντιθέσεις των χρωμάτων συμβάλλουν στην ολοκλήρωση θεμάτων που αν και είναι έντονα τρυφερά στη σύλληψή τους, πραγματώνονται με δυναμικά υλικά που απαιτούν άλλες λύσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την ανάγκη για αδρή γραμμή και στέρεη σύνθεση. Η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί για να φτιάξει τα έργα της φυσική πέτρα σμάλτα και μάρμαρο, υλικά που λειτουργούν ως μέσω για να αποδοθεί το θέμα, δίχως να εστιάζει στον όγκο. Μ’ ένα δικό της ξεχωριστό τρόπο κατορθώνει να ταυτίσει το χρώμα με το φως , τις χρωματικές κηλίδες με τις φόρμες, εκφράζοντας έτσι μια αισιοδοξία κι αγάπη για τη ζωή κι ό,τι την περιβάλλει. Τα περισσότερα έργα της είναι εμπνευσμένα από τη φύση, ενώ στ μνημειακή σύνθεση της Χορός των Δέντρων συνδυάζοντας τη γλυπτική με το ψηφιδωτό, συνδέει τον άνθρωπο με δέντρα ή φυτά σύμβολα, δίνοντας έτσι μεταφυσικές διαστάσεις στη δουλειά της.

Πέγκυ Κουνενάκη
Κριτικός Τέχνης, Συγγραφέας.